13 Temmuz, 2013

Burda


Okul dönemlerinizi hatırlayın bakalım. 

Arka sıralarda oturup da sessiz sedasız sınıfa ayak uyduran, gözlemci ama anti aktif, yoklamadan yoklamaya ses veren tipler vardır ya, 

Aha da ben ondan oldum.

Bloğu açıp da ne var ne yok diye bakınca bu tablo canlandı zihnimde ve bir an burdaaaaa diye bir ses veresim geldi. 

Hayal Arkadaşlarım.

Burdaaa.

Burdayım ayol. Nerde olucam. İki çocuk annesi bir hatunun hayatı nasıl olabilirse o durumdayım.
Biz küçükken, afedersiniz söylemek zorundayım, "Kıçıma motor taksam size yetişemem derdi anacım da güler geçerdik kadıncağıza. İşte tam o durumdayım. Ben motoru bırak, jet roketi taksam evdeki iki afacana yetişemem. Hal böyle olunca uzak kalınıyor sosyal medyadan. 

Ha bi de şu tabletler, telefonlar da işi bozdu. Amiyane tabiriyle android çıktı, mertlik bozuldu arkadaş. Bi "Bak-Kaç Taktiği" ki sormayın gitsin.  Kim uğraşacak bilgisayarla, laptopla. Android meretiyle de post yazmak mümkünatsız. E böyle böyle derken, uzak kalınıyor işte. Daha ne diyem.

İyiyiz, hoşuz, boşuz.

Genel itibariyle boş geçen bir yaz dönemi geçiriyoruz çoluk çocuk. On buçuk aylık yürümeye ve sıralamaya başlayan bir bebenin peşisıra dolaşmayı ve altı yaşında bir çocuğun bitmez tüketmez sorularına ve enerjisine karşılık vermeyi saymazsak, evet boşuz. 

Hobisel işlere mola. Çünkü hava sıcak, çünkü zamanım yok, çünkü gezmekten tozmaktan fırsatım yok, ya da fırsat yaratacak enerjim yok. Ufak tefek yapsam da birşeyler android tembeli benden hayır yok.

Okullar tatil oldu olalı havuz, park ve sonrasında gölet üçlüsü ile haşır neşir durumdayız. 
İyi ki havuz var, koca bir gün çoluk çocuk oyalanıp serinliyor. 
İyi ki park var, güneş bulutların arkasına saklandığında alimallah nerede vakit geçirirdik. 
Ne mutlu ki minnak da olsa bir göletimiz var, gün sonu ördekleri yemleyip iki karşıklı  kahvemizi yudumlayabiliyoruz. 


Bu arada benim ilk göz ağrım İnci'm bu yıl anaokulunu bitirdi ve seneye ilkokula başlayacak. İlkokul! Dile kolay. Gören de görmemişin çocuuuu olmuş... der ama inanın öyle. Sanki üniversiteye başlayacak mübarek. 

Bir konu daha var ki hassas bizim için. Uzunca bir düşünme süreci, gözlem ve araştırmanın neticesinde, veledi hangi okula versek, devlet mi özel mi sorunsalına noktayı koyduk. 
Ben ki, aman devlete gitsin, sitetin içinde okul hangi kula nasip olur, dışarıdan destekli devlet en iyisidir, özel okul para tuzağı desem de dönüp dolaşıp yine çocuğu özel okula verdim. Neden? Çokça ve de haklıca bir çok sebebi var. Uzun bir post konusu. Değinelim sonra.

Alya' mızı biliyorsunuz. Bizim minnak prenses.
O ayrı bir dünya, ayrı bir alem. Ablasının peşi sıra  pıtır pıtır her şeye yetişmeye çalışıyor, gücünün yettiğince. Komik geliyor bize her hali. Neşemiz. 

Postun başında ki resim ise kızımın sınıf arkadaşının yeni doğan kardeşi için hazırlandı. Yeni dediysem bebişimiz üç aylık oldu ama paylaşmak kısmet olmadı. Sağlıkla, huzurla büyüsün minik Ecrin. Bebek modeli için Amigurumi Forum'u ziyaret edebilirsiniz. 

Böyleyiz işte, burdayız.

Tekrar, 

BURDAAAYIIIMMM

1 yorum:

  1. hoş geldin.. arayı bu kadar uzatma...sevgiler.. öpüyorum ufaklıkları..

    YanıtlaSil