İnci akşamları eve geldiğimizde öylesine hareketli oluyor ki...Pili bitmiş bir anne ve babanın onun hızına yetişmeye çalışması da biraz komik oluyor tabi. Neredeyse düz duvara tırmanacak. Akşamları eve önce biz gidiyoruz. İnciyi anneanneden aldıktan sonra eve gidip biraz oyun oynuyoruz, yemek için birşeyler hazırlıyoruz, tabi ki İnciyle. Ben hazırlarken oda çekmecelerden dolaplardan aşırdığı tencere ve kaşıklarla yemek hazırlıyor bize :) Babamız gelince deymeyin keyfimize. Üstüne tırmanıyor resmen. Geçen akşam bir şeyi daha keşfetti. Korkutmaca oyunu. Benim eldivenlerimi eline giyip babasını korkutuyor. Acayip keyif alıyor bu işten. Görmek lazım.
çok tatlı bir çocuk maşallah
YanıtlaSilMaşallah çok tatlı Allah bağışlasın.benimde 15 aylık bir oğlum var.Kerem.Aynen akşam eve gidince İnci gibi hareketli ve çekmecelerde ne varsa karıştırıyot.2 tanede ablası var Keremin biri 17 ,dieğri 12 yaşalarındalar.Ama ablaları peşinden koşturuyor,ders çalışırken gidip odalarının kapısını vuruyor aç aç diye.Çok sevimliler değilmi?Hem çok yorucu hemde çok güzel...Tabi ben 11 seneden sonra rahatlığa alışmışken...Sevgiler
YanıtlaSilTatesal,
YanıtlaSilSiz biraz daha şanlısınız galiba :) Ablalar destek oluyorlardır. Hem yorucu hem tatlı gerçekten.Tatlı yorgunluk. Sevgiler.
Merhaba Dilekçiğim,
YanıtlaSilEline sağlık bloğun çok güzel olmuş. Benim tebrik işi biraz geç oldu ama :) Seni tebrik ediyorum bu kadar yoğunluğun ve yorgunluğunun arasında amigurumiye zaman ayırabildiğin için. Genellikle her her akşam görüşsekte günde 1-2 blogunu ziyaret ediyorum. İnci canım benim arkadaşım :)
Görüşmek üzere
Emine
Eminecim,
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Severek yapıyorum. Yaptıkça yenileniyorum sanki. Sevgiler.