Başka Türlü Bir Kadın...

Son dönemde ülkemde yaşanan gidişat beni endişendiriyor. Beni, ailemi, arkadaşlarımı ve vatanını seven herkesi endişelendiriyor...

Bugün Milliyet'in Cafe ekinde Sabanur Kıraç hafta başında yaşanan gelişmelerle ilgili duygularını yazmış. Duygularını yazmış diyorum çünkü gelişmeleri televizyonda duyduğum an hissettiğim her şeyi ve düşüncelerimi kaleme almış sanki. Ve bende sizlerle paylaşmak istedim. Söylenecek çok söz olmasına karşın buradaki anlayana herşeyi anlatıyor...

"Sadece utanç Okuyorum, okuduklarıma inanamıyorum. Tüylerim diken diken. İçim titriyor. Üzgün müyüm? Hayır. Hayal kırıklığı mı? O da değil. Öfke? Şaşkınlık? Endişe? Hüzün? Hayır, hayır, hayır! Sadece utanç. Böyle bir kadına, emeklerine ve eserlerine gösterilen muameleden utanç duyuyorum. Hayatını sosyal sorumluluk projelerine adamış bir kadının adını kirletmeye çalışmak bu kadar mı kolay? Anlamıyorum." Devamını okumak isterseniz. Buyrun Lütfen.

Amigurumi Yeşil Eşek

Yeşil kitap ayracı siparişi için başlamıştım bu modele ancak kullandığım ipliğin kalınlığından olsa gerek bayağı büyük bir eşek kafası çıkınca ortaya kitap ayracından normal bir eşeğe dönüştürdüm.


Yeşil renkli eşek olur mu demeyin :) Mecburen oldu işte. Buraya gelmeden önce Pasaj daki yerini aldı ama sizlerle de eşeğimi paylaşmak istedim.

Dün akşam yeni bir oyuncağa başladım. Patternini internetten aldım. Görmüşken unutmayıp yapmak istedim. Çünkü beğenipte yaparım diye arşivime kaldırdığım modellerin ne olduğunu unutup hiç yapamıyorum. Umduğumdan daha büyük oldu. Gövdesi üzerinde çalışıyorum şimdi. Bitince hemen paylaşacağım sizlerle. Kalın sağlıcakla.

Sizden Gelenler

Amigurumi yapma sevdalı arkadaşlarımız günden güne çoğalıyor.

Yapılanları gördükçe seviniyorum. Geçtiğimiz hafta İlkin Hanım dükkanımdan satın aldığı gözleri kullanarak yaptığı bebek çalışmasını gönderdi. İlk olmasına karşın çok düzgün çalışılmış bir model.Ellerinize sağlık.

Ve sevgili Seda yaptığı iki çalışmayı yollamış bizlere. Çalışmalardan ilki bir maymun. Minik bir yavruya hediye olarak gitmiş. Diğeri de deneme yanılma ile tamamen doğaçlama ile ortaya çıkmış bir tavşan. Eteği bile var. Sizinde ellerinize sağlık.

Arkadaşlarımdan ve blog dostlarımdan gelecek yeni çalışmaları ilgi ve merakla bekliyorum.

Keçe Çalışmaları

Birkaç zaman önce keçe çalışmasına merak salmıştım. Bu konu halen daha merak aşamasında. Eyleme geçmek için her zaman olduğu gibi zamana ihtiyacım var :) Zaman yetmiyor bana. Yetişemiyorum gerçekten. İşten eve dönünce bir koşturmaca ki sormayın. Hâl böyle olunca yapılacaklar listesi, merak edilenler listesi ve yetiştirilmesi gereken işler listesi uzadıkça uzuyor.

Ama hevesliyim yapacağım. Araştırıyorum, araştırdım...Sevgili Emine internet sitesinde kendi yaptığı keçe çalışmalarını izleyenlerine tanıtıp, beğenenlere de satışını yapıyor. Ayrıca bilenler bilir, keçe bulmak ve almak zor iştir. Her yerde yoktur. Hadi diyelim buldunuz istediğiniz boyutta kesmezler çünkü metre hesabı satarlar. Emine buna da çözüm bulmuş. Makul ölçülerde ve çeşitli renklerde temin etmek mümkün. Bir kaç renk aldım inşallah gumiciklerimde uygulayacağım.

Sizlerde yaptığı keçe çalışmalarını görmek ve ürünlerinden satın almak isterseniz sitesini ziyaret edebilirsiniz.

Selvi Boylum Al Yazmalım

Atıf Yılmaz'ın "Sevgi mi-Emek mi?" sorunsalı üzerine kurduğu "Selvi Boylum Al Yazmalım" filmini Pazar günü boş kaldığım bir vakitte, siparişlerimi tamamlamaya çalışırken seyrettim. Önce şöyle göz ucuyla baktığım "Amannn yine mi bu film" dediğim film sonunda beni öyle bir ağlattı ki :(

Belki 10 kez izlemişimdir ben bu filmi ama niye ağladım ki ben şimdi.?

Niye mi?

İncimin doğup bana "Anne" sıfatını kazandırmasından sonra ilk kez izlemiştim."Anne" olarak izlemiştim.

Bir kadının dramı bence bu film. Duyguları, mantığı ve çocuğu arasında kalan bir kadının dramı. Kendimi o kadının yerine koydum o an. Allah Korusun! Düşünmesi bile insanın içini yakıyor...

Türkan Şoray, filmin finalinde; aşık olduğu fakat kendisini terkeden ‘aşkı’ ile; bulunduğu zor durumda kendisine ve yavrusuna kucak açan ‘eşi’ arasında seçim yapmak zorunda kaldığında, kendisine sorar ve yanıtlar: “Sevgi neydi?.. Sevgi emekti..."

Hayatımızda değer verdiğimiz, önemsediğimiz, kutsallaştırdığımız her şey emek istiyor. Nerelere gittim, neler düşündüm, ne hissettim bilinmez ama yoğun yaşadığım bir gündü benim için.

Notus: Filmi izlerken İnci uyuyordu. Tam bitiminde ve benimde makaraları gevşettiğim sıra uyandı. Oda sarılıp bana ağlamaz mı? Tam o sıra annem aradı oda bir sebeple ağlıyordu telefonda. Onun ayrıntısına daha sonra gireceğim. Koptum ki ne koptum o gün. Sormayın gitsin...