Bir İç Dökesim Var

Ama neresinden tutsam bilemedim!

Canım çok sıkkın bu ara. Öyle belirli bir konuya olan sıkkınlık değil de iç daralması mı desem, soldan soldan basıyorlar mı desem, hecinniler geldi mi desem, her şey yolunda gidiyor da belanı mı arıyon be kadın mı desem!

Bilemedim gerçekten!

Hurafelere inanmasam da gidip bir kurşun döktüresim var hani. Var mı tanıdık bildik. Cozzzzzz! Alsın gitsin bütün sıkıntıyı.

Neyse.

Dün gece İnci'min hastalığı, var olan bu iç sıkıntısının üstüne tuz biber oldu, ya da benim iç sıkıntımın buna çıkası vardı.

Yaaaw bende, daha doğrusu baba tarafından gelen genlerimde arıza var galiba. Sevgili babam ben bildim bileli düşünür :) Düşünecek, üzerinde kafa yoracak, sıkıntı üretilebilecek, ah vah edilecek mevzu sıkıntısı hiç çekmez. Ben de var. Var var. Kesin var. Bir şey olacak yani. Tatilde bile canım sıkılır benim. Manyak mısın be kadın! Gir denize, yayıl kumlara, kitap oku, kumdan kale yap, olmadı deniz kabuğu topla, o da olmadı mı git yat zıbar!...Oyyy oyyy klinik bir durum olsa gerek. Bilemedim!

Dün gece, İnci kuşumda varlığını sinsi sinsi hissettiren alerjik durumumuza hafif bir grip eşlik edince geceyi ayakta geçirdik. Önce tek tük öksürük ile başlıyor, o kısa öksürükler bir süre sonra öksürük nöbetine dönüşüyor ve onun sonucu da nefes darlığı :( Rahmetli babaannem astım hastasıydı. Azıcık yorulsun, sinirlensin, yahut fazlaca konuşsun hemen tıkanırdı. Aslında çokça gördüğüm hatta ve hatta ondört yaşıma kadar hayatımın rutin bir sahnesi olan bu durum şu anda tekerrür ediyor...Ve benim elim kolum bağlı.

Doktora götürdünüz mü diye soranlara da şarlayasım geliyor bu ara.

Sormayın! Atlayabilirim!

Doktora götürsem, götürmesem kaç yazar. Benim çocuğumu benden iyi tanıyamaz ki o götüreceğim ibibik! Gittiğimiz anda herkese uygulanan o ağır protokol bize de uygulanacak ve bronşit damgamızla çıkacağız hastaneden.

Bilmiyorum en iyisi bu konuyu babaya devretmek. Bereket ki onun yanımızda ve konuya hakim olması, biraz olsun rahatlatıyor beni. Gerçi konuya hakim olması, şarlak halimden nasibini almaktan kurtaramıyor onu, daha da boğabiliyor hatta.

Neden böyle oldu? Bunun bilimsel açıklaması ne? Ne ilaç veriyorsun? Neden ilaç vermiyorsun? Göğsü nasıl? Bu öksürük neye alamet? Bak ilgilenmiyorsun! Neden ilgileniyorsun? Ne oldu şimdi? Ne yapıcaz peki? Ne yapmayacağız?

Bereket ki o an ki annelik psikolojime bağlıyor durumu da duymuyor beni. Yoksa küçük çaplı bir aile faciasına dönüşebilir durum.

Hııı sıkıntıdan konu açılmışken bir konu daha var yılbaşı öncesi üzerinde kafa yorduğum. Bu konuda sizin düşünceleriniz ve yorumlarınız da önemli benim için.

Bugün yaşadığım bir olay ile paylaşma gereği hissettim. Mevzu şu.

Özelden yahut pasajdaki dükkanımdan hoş ve beğeni içeren mesajlar alıyorum. E mutlu oluyorum haliyle. Daha bir hevesleniyorum, iyi geliyor yani. Ama bir kısım da mesaj var ki hoşluk ile başlayıp insanı çileden çıkarır kıvama getiriyor.

Şöyle başlıyor bu tipik mesajlar:

"Merhaba, ürünlerinizi çok beğeniyorum. Şundan şunda şundan bide şundan toptan almak istiyorum, nasıl bir indirim yaparsınız?"

Aslında işi dürüstçe ele almak gerekirse.

Bir tek ürün için de, beş ürün için de, otuz ürün için de aynı emek harcanıyor arkadaşlar. Çokça yapmış olmak verilen emeğin ya da yapılan işin azalmış olması anlamına gelmiyor. A şunu anlarım, kalıp ile yapılacak makine üretimi dokuma bir iş vardır. Zaten bir ürün için kalıp çıkar. Sonrasını makine otomatik yapacağı için indirim istersin. O indirimi de alırsın. Haklı olarak.

Ama bu oyuncaklar.

Çinli işçiler evimin salonunda atölye mi kurdular? Seri üretime geçmişler de benim mi haberim yok!

Bunun toptanı, indirimi olur mu?

Sözün özü şu ki el emeğinin, göz nurunun indirimi yahut toptanı olmaz arkadaşlar. İnanın bu güne kadar el emeği ile aldığım hiç bir ürüne bu kaça olur dememişimdir. Bilirim onda nasıl bir göz nuru olduğunu, nasıl bir emeğin eseri olduğunu, nasıl yapıldığını. Neyse odur benim için. Onun değerini sadece yapan kişi biçebilir.

Acaba diyorum bende mi ticaret kafası yok. Az andavallık var herhal bende? Ona çıkıyor durum.

Maalesef ki hem özel, hem farklı, hem de indirimli olmuyor bu işler. Olayın felsefesine, mantığına ters bir kere.

Ya sizce?

Fazlaca uzattım sözü. Kaçıyorum. Geçmiş olsun mesajlarını ileten tüm dostlara teşekkürler.

Sağlıcakla.

Share