Akşam Sefası

Akşam olup da her işimi bitirdiğim de köşeme geçip örgülerimi elime almaktan daha güzel bir şey var mı hayatta?

En mesut anlarımdan biri.

Almışım sehpamın üzerine tavşan kanı çayımı, başucu lambam ışıl ışıl, ortalık sus pus, cogito yanıbaşımda, kızım mışıl mışıl uykuda, sağlığımız yerinde...Hayat da daha ne isterim ki?

Yazıda geçen "başucu lambam ışıl ışıl" bölümü "Ne alaka!" dedirtiyor okuyunca. O yüzden açıklama gereği hissettim. Sevgili cogito ile eve taşındığımızda antin kuntin olacaz ya, avizeleri ortamı loş yapan cinsinden aldık. Zorun ne be kadın. Alsana bildiğin şıkır şıkır bir avize. Işıklandırmadan mütevellit, öleee göz göz bakışıp oturmalık loş bir ortam arıyorsan bizim salon ideal mekan :) Ama bi iş yapayım diyorsan göremiyorum anacım. Yok! Hele ki koyu renk çalışıyorsam! Eskiden florasanlar vardı. Tüm sevimsizliğine karşın ne ışık verirdi değil mi? Benim yakınmalarımdan muzdarip cogito ikeadan almış bir ayaklı lamba. Nasıl sevindim anlatamam. Aynı florasan gibi ışık veriyor, ortama da uyumlu. O yüzden bu konu pek bir mühim benim için :)

Gelelim diğer mevzulara :)

Pasajdaki dükkanımda bezyüzlü satış rakamlarına ulaştık. İlk kez malzeme ve oyuncak satışı yapmaya başladığımda nasıl tedirgin, ürkektim. Şimdi bu rakamlar! O dönem söyleseler "Hadi ordannn" deyiverirdim. Bu işe gönül veren, el emeğime ve oyuncaklarıma değer katan, amigurumi malzemesi de neymiş deyip mağazamı gezen, alışveriş yapan tüm dostlara çok teşekkürler.

Web sayfam yenileniyor. O yüzden bir süreliğine hayalarkadaslarim.com uzantısından ulaşılamayacak. Yine blogspot adresi ile giriş yapmanız gerekiyor. Kısa bir süre :)

Kitabıma gelince. Aslında blog yazma sevdamı askıya alan en önemli konu bu. Ne zor işmiş. Ki benim elimde geçen yıldan öğrencilerime hazırladığım dokümanlar olmasına karşın bu denli zor oldu. O da olsun, bu da olsun, bunu da koyalım derken süreç sürekli uzuyor. Neyse ki konunun yayınevi ayağını çözdük. Allah nasip ederse yılbaşı gibi hazır olacak. Güzel enerjinize ve dileklerinize ihtiyacım var :)

Kızımcım anneanne ve dedesiyle beraber kaplıca tatilinde. Okula başladı başlayalı sürekli hasta. Terliyor ve teri üzerinde kuruyorsa ertesi gün burun tıkanıklığı ve öksürükten evdeyiz :( Bu tatsız konuyu okul hayatının ilk yılı olmasına bağlasak da işin içine var olan alerjik durumu girince hastalığı bol, gecesi uykusuz günler geçiriyoruz son bir aydır.

Minik haylazım o benim. Dün akşam yanımda olmadığı halde yine yaramazlığını hissettirdi. Resimden anlaşılıyordur herhalde. Amigurumi kalemlerimi itinayla parça pinçik edip tekrar kutusuna geri koymuş! Bunlar az hasarla kurtulmuş olanlar. Tanrımmm. Kutuyu açınca şok oldum.

Bu şokla kalın sağlıcakla diyorum. Görüşmek üzere.