16 Ekim, 2011

Tipitip



Sevgili bloğum çok mu boşladım seni, çok mu ihmal ettim, yoksa bir kendini dinleme sürecine girdim de uzaktan takip mi ettim seni?

Bu fotoğrafta ki tipitip son şeklim anacım :) Hafif göbek, ona rağmen dik duruş, her daim deniz kenarı tatil modu ve kakarakikiri hali, a bi de üstüne uyurgezerlik.

Arayan, soran, merak eden, tüm arkadaşlarım dostlarım çok teşekkür ederim.

Burdayım. Evimdeyim. Ve hatta ciddi ciddi ev hanımı moduna girmiş durumdayım. Pek de memnunum bu halimden. Mır mır edip etrafta dolanan kalorifer yanı soba arkası arayan kediler gibiyim. Sabahları aheste uyanmak, ekmek kızartmak, yayıla yayıla kahvaltı etmek, penceremden yürüyüş yapan yurdum insanını izlemek (Şimdilik sadece izliyorum, kıçımı kaldırıp onlara katılabilme erdemini henüz gösterebilmiş değilim), gazeteleri kurcalamak, kahvemi fırından yeni çıkmış muffin ile yudumlamak, kızımla çokça ve de hoşça vakit geçirmek, onu okula hazırlamak, servis saatinde öpüşe koklaşa ayrılmak, el sallamak gülümseyerek ona ve hoşgeldin diye karşılayabilmek, sarılmak bolca sıkıca sarılmak ona... Çok iyi geldi bana. Benden ve bedenimden ayrı yaşayan ruhuma pek iyi geldi.

Hatta öylesine benimsemiş olmalıyım ki bu halimi...

Geçenlerde, gerçi geçenlerde dediğim İnci'yi okula yazdırırken, kayıt işlemlerini alan bayan önce eşime ardından da bana mesleğimi sordu. Dalıp gitmişim o anda. Hanımefendi mesleğiniz nedir diye bir kez daha sorunca soruya geç cevap vermiş olmanın hazır cevaplılığı ile gayri ihtiyari ve hatta hörtdedenekten hömürdenerek ev hanımı deyiverdim. Aaa ooo... Nasıl yani :) Nasıl bir sahiplenilmişliktir evimin hanımıyım demek içgüdüsü. Hakikaten ne bu içgüdü mü, yoksa istek mi? Eşim ve ben birbirimize bakıp kahkahayı patlatıverdik. Böylesine olağan bir soruya olağandışı kahkalar atan bu çift için ne düşündü acaba yetkili baaayan.

Tabi yukarıda anlattıklarım işin latife kısmı :)

Çalışıyorum elbet. Bundan böyle "Home Office". Toptan sipariş aldığım bir kaç müşterim, ilk göz ağrım pasajım, dergi için yaptığım çalışmalarım, workshoplar hayli zamanımı alıyor. Ve hatta öylesine alıyor ki kalan sürede işin sonu paylaşımlara gelince, yoğunluktan sürekli ertelenir hale geliyor.

Nasıl bir fedakarlıkmış bu güne kadar yaşadıklarım ve ne çok şeymiş kaçırdıklarım, ötelediklerim. Güneş doğmadan uyanıp, zifiri karanlıkta eve girmek, görmemek güneşi, hapsolmak duvarların arkasına nasıl rahatsız bir psikolojinin eseriymiş.

Şimdi görüyorum. Şükür ki görebiliyorum da şu çekirdek ailem huzura ve dinginliğe kavuştu.

E başka daha ne var ne yok?

Hala oldum anacım. Sevgili abimin minnak bir oğlu oldu. Batu'muz doğdu. Dünyaya 36 haftalık açmış olsa da gözlerini cingöz mü cingöz bir oğlumuz var. Rabbim nazarlardan korusun.

Kursa başladım. İSMEK tarafından düzenlenen "3-6 Yaş Çocuk Etkinlikleri" branşına gidiyorum. Haftanın iki gününü bu işe ayırmış durumdayım. Senin ne işin var orda be kadın demeyin sakın. Gırgır, şamata bir de üstüne çocuğumuza verebileceğimiz bir çok kazanım. Keşke alsalar da diksiyona, osmanlıcaya ve hatta dikiş nakışa da gitsek. Lakin kurs merkezinde yalnızca bir branşa kayıt yaptırılabiliyor. Öğrenmek güzel şey anacım.

Bir de bu güne değin yaptığım oyuncaklar var ki, şu tembelliğimden silkelenip bir sonra ki postlarda yayınlamayı planlıyorum.

Sık görüşelim anacım. Kalın sağlıcakla.

12 yorum:

  1. Evet evet ben sizi ve yaptıklarını özledim örneğin. Hoşgeldiniz yeniden diyorum hayatın güzellikleriyle, eeee birde kolay gelsin.

    YanıtlaSil
  2. ohhh nihayet sana kavuştuk.yazını okudum evde olmak evi yaşamak,herkese vakit ayırmak hayatı yudum yudum içmek evladının gelişimini izlemek eşine sevgi ile zaman ayırmak,kendine kısıtlanmamış olan zamanı harcamak harika şeyler.sakın bunlardan vazgeçme herşey para değil.hayatı huzurla yaşamak en değerli hazine.sevgi ile kucaklarım dilekciğim

    YanıtlaSil
  3. Dilek--Çok teşekkür ederim Dilek hanımcım. Çalışmaları buraya da peyderpey aktarsam pek güzel olacak ;)

    YanıtlaSil
  4. aksungur46--Önceliklerim yer değiştirdi Serpil ablacım. Sözkonusu para ise o da kazanılıyor elbet :) Önemli olan şu anda benim ve ailemin huzuru, mutluluğu. Çok şükür herşeye :)

    YanıtlaSil
  5. O zaman gözün aydın diyeliim Dilek abla. Hem yeni hayatın hem de aranıza katılan yeni hayat için...:)

    YanıtlaSil
  6. dilekcim harikasın,insanın istediği şeyleri yapması kadar güzel bir şey var mı?

    YanıtlaSil
  7. Dilek Hanım, aşağıdaki sözleriniz beni nasıl derinden etkiledi anlatamam: "Nasıl bir fedakarlıkmış bu güne kadar yaşadıklarım ve ne çok şeymiş kaçırdıklarım, ötelediklerim. Güneş doğmadan uyanıp, zifiri karanlıkta eve girmek, görmemek güneşi, hapsolmak duvarların arkasına nasıl rahatsız bir psikolojinin eseriymiş."
    Size imrenerek darısı tez zamanda başıma diyorum.

    YanıtlaSil
  8. ohhh ohhh evımı ozledım anacım ,
    kuzucugunuzunda sansı bahtı acık olsun halıcım

    YanıtlaSil
  9. Özge Filiz Karabulut--Çok teşekkür ederim Özgecim. Allah hepimizin gönlüne göre versin ;)

    YanıtlaSil
  10. ozlems.corner--Yok özlemcim yok :))

    YanıtlaSil
  11. Süslü püslü--Beni derinden etkiledi dediniz ya inanın bende etkilendim şimdi. Ne düşündüğünüzü ve ne hissettiğinizi öyle iyi anlıyorum ki :(Tez zamanda herşey dilediğinizce olsun inşallah. Öpüyorum minik kızınızı.

    YanıtlaSil
  12. Edaca--Nasıl güzel anlatmışım o zaman :) Canımsın. Çok teşekküt ederim bacımcım.

    YanıtlaSil